تست و بررسی لکسوس RX200

نمی‌گوییم شکست‌خورده، نمی‌گوییم بازنده. می‌گوییم لکسوس در بازار ایران پرفروش نبود. دلیلش هرچه می‌خواهد باشد. قیمت بالا، سیاست‌های غلط برندینگ و یا حتی قرار گرفتن زیر سایه پدر معروفش تویوتا. نه فقط لکسوس بلکه هیچ شرکت دیگری در سرتاسر دنیا توان رقابت با تویوتا را ندارد. بگذریم. هر مدلی از این زیرمجموعه لوکس‌ساز تویوتا در ایران مشتریان خاصی را به سمت خود می‌کشیدند. بررسی آماری نشان می‌دهد از بین تمام نسخه‌های موجود تنها یک مدل است که در سه نسل وارد ایران شد. درباره شاسی‌بلند لکسوس RX صحبت می‌کنیم. آن هم آخرین مدلش. درواقع جدیدترین لکسوسی که در بازار ایران وجود دارد.

پرچم‌دار شرکت LS بود. سدان فوق لوکسی که حتی با آن پیشرانه حجیم و قیمت به مراتب پایین‌تر از مرسدس‌بنز S کلاس، نتوانست مشتریان رقیب آلمانی را بُر بزند. سدان اسپرت IS هم تا آمد دست به اسلحه ببرد توسط ب‌ام‌و سری 3 دراز شد. عضو نیمه لوکس خانواده یعنی GS هم از همان اولش معلوم بود زنگ را اشتباه زده است. مدل ES کارش را خوب آغاز کرد ولی تا آمد با مدل جدیدش به اقبال برسد توسط فولکس‌واگن پاسات، نسخه‌اش در هم پیچید. درباره CT هم بهتر است چیزی نگوییم. شوخی هیبریدی لکسوس که اصلاً خنده نداشت.

شاسی‌بلند غول‌آسای LX هم اگرچه پیشرانه‌ای قدرتمند و یک دوجین آپشن داشت ولی نتوانست زیر پای ابهت و اقتدار لندکروز دوام بیاورد. در این میان، لکسوس NX تنها مدلی بود که می‌شد به نوعی آن را موفق‌ترین مدل لکسوس در ایران قلمداد کرد. البته این مدل آنقدر عمرش کفاف نداد که بتواند برف سال 2018 را ببیند؛ اما واقعیت این است که NX کم خوش‌شانس نبود. چراکه این خودرو درست زمانی فرصت عرض‌اندام پیدا کرد که قانون ممنوعیت خودروهایی با حجم موتور بالای 2500 سی‌سی، پرفروش‌ترین محصول وقت شرکت یعنی RX را از بازی حذف کرد. خودرویی که برخلاف سایر برادرانش در سه نسل (دو، سه و چهار) در ایران دیده شد.

در نگاه اول RX شباهتی عجیبی به بردار کوچک‌ترش NX دارد. اصرار زیاد لکسوس به استفاده از زبان طراحی تند و تیز در این مدل نیز مشهود است. البته وقتی دقت کنید، ریزه‌کاری‌های منحصر به فردی را مشاهده خواهید کرد. چراغ‌های اصلی با آب و تاب بیشتری به بیرون کشیده شده است. بریدگی سمت داخلی این چراغ‌ها یک ایده خلاقانه است. با این حال LED نور روز نه فقط مثل NX بلکه امضای اصلی لکسوس برای اغلب محصولات جدیدش است.

اگر قرار باشد خودرویی از جلوپنجره بزرگ استفاده کند، یک همچین چیزی منظورمان است. گویی محتویات این توری گسترده با جزئی‌نگری هرچه تمام‌تر از طرفین به سمت مغناطیس لوگوی لکسوس کشیده شده است. به همین دلیل است که این بخش با تمام بزرگی‌اش اصلاً آزاردهنده نیست. معلوم شد داریم به محصولات جدید ب‌ام‌و طعنه می‌زنیم؟

فریم کرومی دور جلوپنجره با همان بریدگی‌های نوک‌تیز نمای جسور و خشن خودرو را با چاشنی تجملی کامل کرده است. مه‌شکن در نمای جلویی این خودرو نقش اصلی را ایفا می‌کند. درواقع نیامده تا مثل یک سیاه لشکر فقط استانداردهای نور را اجرا کند. الگوی مثلثی دور مه‌شکن مثل یک تابلوی راهنما توجه بیننده را به مرکز نمای روبرو جلب می‌کند. راستش باید بدانید که این فرم خاص را فقط روی تیپ F-Sport این خودرو می‌توان دید. چراکه در مدل Luxury جلوپنجره‌ای نواری دیده می‌شود.

در نمای جانبی هیجان هنوز ادامه دارد. اگرچه لکسوس کاملاً آگاهانه مراقب بوده که تا از هویت اصلی‌اش یعنی لوکس‌گرایی فاصله نگیرد. به همین دلیل بوده به زیبایی هرچه تمام‌تر یک بازی زیبا روی آینه بغل‌ها اجرا کرده است.

اجباری به استفاده از رینگ‌های عجیب و غریب در این خودرو نبوده است. به جایش ادامه زوایای تند و مثلثی را روی رکاب‌ها می‌بینیم. راستش را بخواهید نرمش نوار استیل روی ستون سوم کمی بی‌معنی به نظر می‌رسد. آرامش ناگهانی طوفان زوایای تیز و بریده چندان منطقی به نظر نمی‌رسد.

شاید بخش جلویی RX و NX شباهتی معنادار به یکدیگر داشته باشند ولی در نمای عقبی هرچقدر که برادر کوچک‌تر جسور و ماجراجو بوده برادر بزرگ‌تر محافظه‌کار و دست به عصا رفتار کرده است. چراغ‌های پشتی این شاسی‌بلند نسبت به نمونه‌های نصب‌شده در جلوی خودرو کاملاً ساده و معمولی به نظر می‌آیند. آن پایین اوضاع فرق می‌کند و اگزوزهای بزرگ با قاب براق استیل حال و هوای اسپرتی را تداعی می‌کند.

ژاپنی‌ها داخل کابین چیزی که را خودشان دوست داشته‌اند را اجرا کرده‌اند. خوب یا بد، اینجا هیچ اثری از آن همه شور و هیجان دیده نمی‌شود. برای اغلب مشتریان این تفاوت بنیادین مشکلی ندارد. این به معنای افت زبان طراحی و یا خدای نکرده نزول کیفی نیست. داریم درباره دو دنیای متفاوت صحبت می‌کنیم.

اول از همه اجازه بدهید این سؤال را بپرسیم که چرا لکسوس اصرار دارد که لوگوی روی فرمان اینقدر بزرگ باشد؟ فرمانی که با پختگی هرچه تمام‌تر هم خواص تجملی را رعایت کرده و هم شامل المان‌های اسپرت است؛ مانند هر لکسوس دیگری در این خودرو هم موجی از دکمه‌ها و کلیدها روی هم تلنبار شده است. این همان چیزی است که شرکت در آن تخصص دارد و البته مشتریانش هم دنبال چنین چیزی می‌گردند.

مثل تمام محصولات حرفه‌ای، به جای استفاده تصنعی از نورپردازی، این ورق استیل است که نقش اصلی را ایفا می‌کند. حرف از حرفه‌ای بودن شد بیایید به یک پدیده خیره‌کننده اشاره کنیم. در قسمت رودری‌ها، جایی که یک قطعه کرومی از پایین تا بالا روی دستگیره کشیده شده است. بیشتر دقت کنید. این همان الگوی F اشاره به تیپ F-Sport این خودرو است. حالا یا این کشفیات ذهن ما بوده یا اینکه واقعاً لکسوس چنین چیزی در سر داشته، معلوم نیست.

برای یک شاسی‌بلند سایز متوسط، صندلی‌های بزرگ و راحت یک انتخاب نیست، یک اجبار است. به طور ویژه در این خودرویی که امروز سراغش رفتیم، صندلی‌ها و رودری‌ها با پوشش سفید جذابی در نظر گرفته شده‌اند. سان‌روف و مون‌روف در بزرگ‌ترین حالت ممکن طراحی شده‌اند تا نمایی حیرت‌انگیز از بیرون را تجربه کنید.

برای آنهایی که به تازگی با لکسوس آشنا شده‌اند، عدم تقارن زوایا در طراحی داخلی کمی تعجب‌برانگیز است. به خصوص در پنل اصلی که شامل دکمه‌های سیستم صوتی و دریچه‌های تهویه مطبوع است. این ناهمگونی زیبا را می‌توان روی نمایشگر اصلی هم مشاهده کرده است. دست آخر مثل همیشه نماد خاص بودن لکسوس با یک ساعت عقربه‌ای لوکس تکمیل شده است.

قبلاً اشاره کردیم که همان تعداد محدود لکسوس RX200t که به ایران آمد نیز در دو تیپ وارد شد. حتی از نامشان هم می‌شود فهمید که کدام یک آپشن‌های بیشتری دارند. طبیعی است که رویکرد اف-اسپرت بیشتر روی جوانان بوده و تمرکز تیپ لاکچری روی دوست‌داران تجملات.

با توجه به اینکه لکسوس مورد بررسی امروز ما ویرایش اف-اسپرت بود، باید این را هم بگوییم که تفاوت در آپشن‌ها آنقدرها هم که فکر می‌کنید عمیق نیست. در این خودرو آپشن کنترل ایستایی در سربالایی دیده نمی‌شود. پس طبیعتاً نباید هم خبری از سیستم مقابل یعنی کنترل سرعت در سرازیری باشد.

در قسمت حالات رانندگی 4 مُد اکو، نرمال، اسپرت S و اسپرت S Plus وجود دارد که در بخش تجربه میدانی بیشتر با آنها آشنا می‌شویم. عجیب نیست که در این خودرو رادار نقطه کور و سنسور فشار باد تایر وجود ندارد؟ البته رادار تغییر لاین و سنسور هوشمند برخورد از جلو و همچنین سیستم تشخیص تابلوهای راهنمایی کمی اوضاع را بهتر می‌کند.

تردید نکنید که این خودرو در قسمت نورپردازی تمام و کمال رفتار می‌کند. دی‌لایت، اتولایت، نوربالای خودکار، تنظیم ارتفاع خودکار و چراغ چرخشی را که مثل آب خوردن برایتان فراهم می‌کند. یک خبر بد؛ فرمان RX فوق گرم‌کن ندارد. درعوض تنها در این تیپ است که روکش چرم خاص مدل‌های اف-اسپرت را می‌بینیم. اگر با فناوری Easy Access آشنایی دارید، می‌دانید که بعد از توقف و باز کردن درب خودرو، این فرمان برای راحت‌تر پیاده شدن راننده کمی عقب‌تر می‌رود.

وقتی نام Mark Levinson برای سیستم صوتی یک خودرو برده می‌شود، خیالمان راحت است که با یک برند حرفه‌ای طرف هستیم. به خصوص آنکه 12 اسپیکر نیز در سرتاسر اتاق آن جانمایی شده تا صدایی فراگیر را تولید کند. پروسه نقشه‌خوانی روی نمایشگر 12.3 اینچی این خودرو کار سختی نیست. نمایشگر دیجیتال پشت فرمان حس و حال فضایی به بیننده القا می‌کند.

لکسوس شاید در بحث طراحی و آپشن منتقدانی داشته باشد ولی از نظر ایمنی، مو لای درزش نمی‌رود. مدل RX توسط موسسه سخت‌گیر IIHS آمریکا رتبه Top Safety را کسب کرده است. خودرویی که روی مدل پایه خودش 8 ایربگ بگذارد زیادی به ایمنی اهمیت می‌دهد.

الحق ژاپنی‌ها صندلی‌های معرکه‌ای روی این فرزند خود تعبیه کرده‌اند. صندلی‌هایی که نرمی منطقی دارند و کاملاً بر اساس الگوی آرگونومی طراحی شده‌اند. هم صندلی راننده و هم صندلی سرنشین جلو هر دو 8 حالته برقی با 2 حالت ویژه مخصوص گودی کمر هستند هر دو گرم‌کن و سردکن دارند. کمتر خودرویی را دیده بودیم که سیستم شارژ وایرلس موبایل داشته باشد که RX ما دارد.

آنچه لکسوس درون سینه RX200t کار گذاشته آنقدر خوب بوده روی تمام اعضای خانواده 200t هم دیده می‌شود. بلوکی به اسم 8AR-FTS که روی مدل‌های همچون NX، IS، GS و RC از این خانواده هم دیده می‌شود. البته در بازار بومی ژاپنی شاسی‌بلندهای هایلندر و هریر هم چنین پیشرانه‌ای دارند.

درباره قوای محرکه 2 لیتری توربوشارژی صحبت می‌کنیم که 238 اسب‌بخار نیرو و 350 نیوتن‌متر گشتاور را در اختیار راننده‌اش قرار می‌دهد. این خروجی توسط جعبه‌دنده‌ای 6 سرعته اتوماتیک توسط یک دیفرانسیل دو محوره هوشمند منتقل می‌شود. بازده بالای پیشرانه زمانی ملموس است که می‌فهمیم حداکثر قدرت در دور موتور 4800 rpm و حداکثر گشتاور در دور موتور 1650 rpm به دست می‌آید. این یعنی توربوشارژر در پایین‌ترین دور موتورها نیز به خوبی وارد مدار شده‌اند. به همین دلیل است که شتاب صفر تا صد این غول تقریباً 4.9 متری با وزن 2070 کیلوگرمی 9.5 ثانیه و سرعت نهایی‌اش 200 کیلومتر در ساعت است.

قدرت و گشتاور تنها هنر موتور RX نیست. این خروجی در مقابل مصرف سوخت 7.9 لیتری‌اش واقعاً حیرت‌انگیز است. برای خودرویی که در محور جلوی خود دیسک ترمزهای 328 میلی‌متری و در محور عقب 338 میلی‌متری دارد، لفظ اسپرت واقعاً برازنده است. برای چنین شاسی‌بلندی انتخاب لاستیک‌های 235.55 میلی‌متری 20 اینچی یک زیاده‌روی دوست‌داشتنی به حساب می‌آید.

ساکت و سریع. این بهترین توصیف برای سبک رانندگی با لکسوس RX200t است. بین تمام ارگان‌های فنی این خودرو یک هماهنگی دیوانه‌کننده وجود دارد. بلوک موتور از توربو حساب می‌برد. جعبه‌دنده مثل سایه رفتار موتور را دنبال می‌کند. دیفرانسیل هم چنان وابسته به جعبه‌دنده است که گویی همه اینها در یک قوطی کبریت قرار گرفته‌اند.

شتاب این خودرو را با معیار روی کاغذ اندازه نگیرید. آنچه RX در دنیای واقعی به نمایش می‌گذارد، حیرت‌انگیز است. در هر لحظه و با هر سرعتی و در هر دور موتوری، این آمادگی وجود دارد که باز هم شتاب بگیرید. این خودرو در مسیرهای خیس کمی به اطراف اینرسی دارد که البته باید آن را بگذارید به حساب مرکز ثقل بالای آن.

اگر راننده حرفه‌ای نیستید موقع خروج از پیچ‌های تند گاز ندهید. مرکز فرمان هوشمند لکسوس هر کاهش دور موتوری را یک افت تلقی می‌کند و درصدد جبران آن برمی‌آید. طبیعی است که در پیچ‌ها کمی شاهد افت دور موتور هستیم.

بازی کمک فنرها در محور عقب کمی کوبنده و سفت است. لکسوس اساساً با محور عقب خودروهایش حال نمی‌کند. این را حتی روی سدان سنگین LS هم دیده بودیم. اسمش را ایراد نمی‌گذاریم ولی ای کاش در این خودرو با این همه زرق و برق، فناوری کنترل پویای بدنه هم تعبیه شده بود. با هر تیزفرمانی کل شاسی روی سیستم تعلیق دچار یک تنش می‌شود. این را هم بگوییم که داستان فوق زمانی رخ می‌دهد که دارید با سرعت خیلی زیاد یک حرکت شیطنت‌آمیز می‌کنید. تقریباً هیچ ایراد بزرگ و کوچکی به عملکرد و مهندسی RX وارد نیست.

ولی اینجا یک چیزی داریم که حسابی روی اعصاب راه می‌رود و آن هم طرز کار سیستم اطلاعات و سرگرمی و یا همان نمایشگر اصلی خودرو است. در روزهایی که اپل iOS نسخه 12 را ارائه کرده و گوگل سراغ اندروید 10 رفته، سیستم‌عامل سیمبین یک شوخی است. آنچه اینجا می‌بینیم سیمبین دنیای خودروها است. اینقدر پیش پا افتاده و ابتدایی که حتی نمی‌شود گفت ساده است.

حالا که باب انتقاد باز شده این را هم بگوییم که لکسوس همه‌چیز را فدای راحتی سرنشینانش کرده است. فضای داخلی برای نفرات جلو و عقب بیش از اندازه کافی است؛ اما این اغراق کار دست شرکت داده. چون در قسمت بار واقعاً با کمبود جا روبرو هستیم.

جدول مشخصات فنی و آپشن‌های لکسوس RX200

این را هم بگوییم و تمام. آنقدر که لکسوس RX200t بوق و بیپ و چراغ و نمایشگر هشداردهنده دارد، بوئینگ 747 ندارد. برای هرچیزی یک بوق و یک چراغ روشن و خاموش می‌شود. این چیزی نیست که در سفرهای طولانی با آن کنار بیایید.